W jeden dzień trudno jest zobaczyć wszystko ale na pewno warto iść na Starówkę, zobaczyć Łazienki, Pałać w Wilanowie, Centrum Nauki Kopernik, Park Fontann, Muzeum Powstania Warszawskiego i Krakowskie Przedmieście.

Można również zajrzeć na odnowiony Plac Grzybowski, a także na Mariensztat.

W Warszawie jest naprawdę wiele zabytków, a samo miasto sprawia że nie sposób się tutaj nudzić, wystarczy wcześniej zarezerwować nocleg w dogodnej lokalizacji, akurat tutaj chętnie pomożemy i doradzimy

Polecam także tematy:

Najważniejsze zabytki Stolicy


oraz

Stara Warszawa

Każdy warszawiak pokaże Państwu przede wszystkim drogę do "Starówki", czyli Starego Miasta, zabytku światowego formatu.
Jest dość oczywiste, że zwiedzanie Warszawy zawsze zaczyna się od zwiedzania Starego Miasta. Ta wyjątkowa zabudowa urbanistyczna zachowała się w oryginalnym projekcie rynku, ulic do niego prowadzących i pierścienia murów obronnych, mimo że styl architektoniczny domów został dwukrotnie zmieniony.

W XVI wieku zostały one przebudowane z gotyku na barokowy. Ślady tych zmian widoczne są do dziś. Kolejna metamorfoza Starego Miasta nastąpiła po jego ostrzelaniu w 1944 roku. W latach pięćdziesiątych XX wieku domy zostały zrekonstruowane w starym kształcie, ale wewnątrz wyposażono je w nowoczesne udogodnienia. Świat uznał to za osiągnięcie w zakresie ochrony zabytków, a Stare Miasto zostało ogłoszone częścią Światowego Dziedzictwa Kultury. Kamienna tablica upamiętniająca ten fakt została umieszczona na małym placu zwanym Zapiecek przy wejściu na Rynek.

Samochody nie są wpuszczane na Stare Miasto, więc trzeba je zwiedzać pieszo. Nie jest to jednak zbytnio męczące, gdyż okolica Starego Miasta
jest mała i zawsze można zatrzymać się na krótki odpoczynek w jednej z kawiarni.

Prawie wszystkie rutynowe spacery po Warszawie zaczynają się u stóp Kolumny Zygmunta lub na placu Zam-kowym. Widok z tarasu pod kolumną na dolną dzielnicę Marien-sztat, Wisłę i prawobrzeżną Warszawę jest równy temu z Pincio w Rzymie.

Tutaj rozpoczynamy spacer od gotyckich murów obronnych. Stąd możemy udać się na południe tzw. Drogą Królewską, która łączy Zamek z innymi rezydencjami królewskimi: Ujazdowem, Łazienkami i Wilanowem. W pobliżu kolumny wchodzimy do Zamku, aby zobaczyć zrekonstruowane wnętrza i zapoznać się z jego ciekawą historią. Tutaj również możemy wsiąść do małego, niebieskiego pociągu lub w pośpiechu i zwiedzić kilka historycznych ulic Warszawy.

ZABYTKI ARCHITEKTURY

Barbakan i mury obronne

Od XIV wieku wcześniejsze fortyfikacje ziemne i drewniane zostały zastąpione gotyckimi ceglanymi murami obronnymi. Tylko niektóre z nich można zobaczyć dzisiaj: okrągły XVI-wieczny Barbakan z ceglano-kamiennym gzymsem, zbudowany na trzyprzęsłowym, gotyckim moście z dawną Bramą Nowomiejską i fragmentem kolejnego mostu na Placu Zamkowym, gdzie stała Brama Krakowska. Pozostałości murów obronnych otaczających Stare Miasto oddzielone są od ulicy Podwale zielonym pasem dawnej fosy. Zachowały się niektóre bastiony


lazienki

Pałac na wodzie w okolicy zaokrąglonych stawów jest główną atrakją kompleksu w Łazienkach. Jego budowa rozpoczęła się w XVII wieku. Został zaprojektowany jako pawilon kąpielowy rezydencji królewskiej w Ujazdowie. Stąd nazwa, która później została przyjęta dla całego kompleksu architektonicznego niezależnie od siebie.

Pierwotny pawilon został przebudowany w dwóch etapach. Jego pierwszy właściciel, marszałek Herakliusz Lubomirski, zlecił renowację Tylman van Gameren w 1690 roku. Choć bardziej wyrafinowany stylistycznie, nadal funkcjonował jako łaźnia. W latach 1775-1795 pałac był stopniowo przebudowywany i rozbudowywany przez Domenico Merliniego, aż do uzyskania obecnej formy. Stał się on letnią rezydencją króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W dalszym ciągu tylko dwa pokoje funkcjonowały jako łaźnia: Sala Bachusów i Łaźnia na lewo od wejścia. Ich ściany wyłożone są płytkami holenderskimi. W centralnej, starej rotundzie znajdują się cztery posągi największych polskich władców: Kazimierza Wielkiego, Zygmunta Starego, Stephena Batory i Jana III Sobieskiego. Piękne, neoklasycystyczne wnętrza zdobią rzeźby ii obrazy. Najciekawsze rzeźby to dwa ogromne przedstawienia Herkulesa i Apolla w Sali Balowej, kąpiąca się Afrodyta, Hebe, bogini młodości, popiersia cesarzy rzymskich i właściciela pałacu - króla Stanisława Augusta. Dwie rzeźby w przedsionku: Mars w pozycji spoczynkowej i Polska Kwitnąca ma znaczenie symboliczne. Komnata Portretowa i Galeria wypełnione są ciekawymi obrazami. Z przylegającej do niej Sali Salomona rozciąga się piękny widok na staw, most i pomnik króla Jana III Sobieskiego.

Przestronny taras przed pałacem zdobią rzeźby, w tym personifikacje dwóch polskich rzek - Wisły i Bugu, oraz dwie duże piaskowcowe rzeźby przedstawiające Hermafrodytę spychającego nimfę.

Nie można przegapić Amfiteatru z jego wyspiarską sceną, Pałacu myśliwskiegoi, pięknej, kwadratowej Białej Chaty czy Starej Pomarańczarni. W tej ostatniej mieści się galeria rzeźb i jedyny w swoim rodzaju XVIII-wieczny teatr, w którym iluzjonistyczne obrazy J.B. Plerscha imitują pudełka pełne widzów. Czuje się jakbym został przełączony o 200 lat wstecz przez wehikuł czasu. W dawnej Szkole Kadetów mieści się obecnie Muzeum Ignacego Jana Paderewskiego. Miło jest włóczyć się po parkowych alejkach wśród monumentalnych starych drzew, przecinać mosty nad jego kanałami, które łączą system stawów. Po dotarciu do alei chińskiej, na wysokiej skarpie widać pałac Belvedere. W Łazienkach można spędzić trzy lub cztery godziny podziwiając jego architekturę, siedząc w ogródkach kawiarnianych, płynąc łodzią na stawie przed pałacem, jeżdżąc konno lub wozem konnym po parkowych alejkach. Doświadczenie to jest warte tego czasu.

Teatr Wielki - Opera

Teatr Wielki i Opera został wzniesiony w latach 1825-1833 według projektu Antonio Corazziego. Ten monumentalny budynek jest jego największym dziełem. Zajmuje całą południową stronę placu.

Pałac Radziwillow

Pałac Radziwiłłów, zbudowany w 1643 r. i przebudowany przez Chrystiana Piotra Aignera w latach 1818-1819, ma bogatą historię. Pierwotnie była to rezydencja arystokratycznej rodziny Radziwiłłów z Litwy. W okresie zaborów przebudowany pałac był siedzibą gubernatora carskiego. Po II wojnie światowej mieściła się w nim Rada Ministrów, gdzie w 1955 r. podpisano Układ Warszawski, w 1970 r. Polsko-Zachodnioniemiecki Traktat o normalizacji wzajemnych stosunków, a w 1989 r. odbyły się rozmowy Okrągłego Stołu. Obecnie jest to siedziba Prezydenta RP.

W Pałacu Rzeczypospolitej znajdują się skarby kultury polskiej - zbiór najstarszych map i archiwum.

Biblioteka Narodowa

Najbardziej monumentalne z warszawskich pałaców. Adekwatne do statusu pierwszych właścicieli, rodziny Krasiriskich. Arcydzieło architektury, ma kamienne fagady z loggiami, 1 rzeźbę i tympanon z dekoracjami rzeźbiarskimi autorstwa gdańskiego artysty Andrzeja Schlutera. W malowniczym parku za pałacem znajduje się wiele starych drzew. Na placu przed pałacem stoją dwie empirowe żelazne studnie. Po wschodniej stronie placu planowana jest budowa gmachu Sądu Najwyższego.

Pałac Staszica

Pałac Staszica został zbudowany przez Antonio Corazziego w latach 1820-1823 z inicjatywy Stanisława Staszica, XIX-wiecznego przyrodnika, który położył fundamenty pod polski przemysł i założył Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Obecnie w pałacu mieści się siedziba Polskiej Akademii Nauk ( ul. Nowy Świat 72) .

Ratusz

Ratusz jest obecną nazwą dwóch sąsiednich pałaców zaprojektowanych przez antonio Corazziego w latach 1825-1830. Od 1954 roku mieścił się w nich Urząd Miejski i Prezydent Warszawy. Bogate w zdobienia, arkady, kolumnady, loggie i tarasy pałace wraz z przylegającym do nich dawnym Bankiem Polskim, zaprojektowanym przez tego samego projektanta, tworzą wspaniały kompleks okalający plac Bankowy. Wewnątrz umieszczono popiersia dwóch sławnych Polaków: poety romantycznego Juliusza Stowackiego i najbardziej szanowany prezydent Warszawy (1934. -1939) - Stefan Starzyriski, który pracował tu jako wiceminister skarbu, zanim został prezydentem.


Wilanów

Pałac-ogród wykorzystywany niegdyś jako letnia rezydencja króla Jana III Sobieskiego zachował swoje wspaniałe oryginalne XVII-wieczne wnętrza. Najcenniejsze apartamenty królewskie znajdują się w centralnej części pałacu. Można tu zobaczyć cztery piękne alegoryczne malowidła sufitowe autorstwa J.E. Szymonowicza-Sie-miginowskiego: Jesień i wiosna w Sypialni Królowej oraz Zima i Lato w Sypialni Królowej. Wspaniały obraz sufitowy Claude'a Callota w Gabinecie Lustrzanym przedstawia królową Marie-Casimire jako Zorzę, a jej trzech synów jako Wiatr. W Galerii Polskiego Malarstwa na pierwszym piętrze znajduje się miejscowa ciekawostka - portrety pogrzebowe. Dawna wozownia została przekształcona w Muzeum Plakatu. Pałac i jego oficyny otoczone są rozległym parkiem ozdobionym
Cały kompleks obejmuje neorenesansowy kościół św. Anny (wybudowany w 1772 r., przebudowany przez Henryka Marconiego w latach 1857-1870) oraz zabudowań pałacowych, w których obecnie znajduje się katechizm i dwie restauracje.

Zamek Królewski

Zamek Królewski jest symbolem ciągłości historycznej państwa polskiego. Jego najstarsze zachowane oryginalne części to XIV-wieczne gotyckie sklepienia i fragmenty pierwszej gotyckiej rezydencji książąt mazowieckich zwanej Wielkim Domem, znajdujące się w jednym z murów wychodzących na dziedziniec. Nie zachowały się żadne ślady wcześniejszej XIII-wiecznej drewnianej konstrukcji.

Zamek rycerski rozciągał się przez siedem wieków. W latach 1598-1619 został przebudowany na barokowy pięciokąt z wieżą zegarową.
Na osi bramy głównej 1741-1747 północno-wschodnie skrzydło zwane Skrzydłem Saskim, zostało przedłużone, tworząc rokokową fasadę na Wiśle.

Za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego, ostatniego króla Polski (1764-1795), dwunastowieczne wnętrza zostały przebudowane w stylu neoklasycystycznym. Zostały one bogato umeblowane i ozdobione, a podłogi ozdobione zostały inkrustowanymi wzorami z różnych gatunków drewna. Sala tronowa i gabinet konferencyjny zostały ozdobione portretami współczesnych władców europejskich: cesarz Józef II, król Francji Ludwik XVI, król Anglii Jerzy III, król Prus Fryderyk II, Csanna oi Rosja Katarzyna II, król Szwecji Gustaw III i papież Pius VI. W Sali Rycerskiej, zwanej Polską Salą Sław, znajdują się wspaniałe obrazy przedstawiające ważne wydarzenia historyczne w Polsce autorstwa Marcella Bacciarellego. Obok znajduje się Wielka Sala Kameralna, czyli Sala Balowa, oraz kilka mniejszych pokoi, które tworzą Apartament Królewski. W jego skład wchodzi Sala Marmurowa, ozdobiona portretami królów polskich wiszących na ścianach wykończonych kolorowym marmurem, oraz Kaplica Królewska, w której znajduje się urna z sercem Tadeusza Kościuszki, bohatera polskiego i amerykańskiego.

Szczególnie atrakcyjna jest Sala Canaletto. Jego ściany zdobi kolekcja 23 obrazów z końca XVIII wieku z Warszawy autorstwa Bernarda Belotto Canaletto. Inne ważne pomieszczenia w Zamku to Sala Senacka, w której w 1791 r. uchwalono Konstytucję 3 Maja, Biblioteka Królewska, Nowa Izba Poselska w narożniku południowo-zachodnim oraz Stara Izba Poselska, zwana również Salą Trójkową, na parterze. Obok Zamku, na skarpie wznosi się Pałac (blaszany). Na przełomie XIX i XX wieku mieszkał tu książę Józef Poniatowski. Obecnie w pałacu znajduje się bogata kolekcja orientalnych dywanów - naprawdę wartych zobaczenia.

Warto zwrócić uwagę, że gdy w 1939 r. Zamek płonął w czasie oblężenia Warszawy, a później, gdy był systematycznie rabowany przez niemieckich okupantów, pracownicy Zamku uratowali i ukryli wiele cennych fragmentów jego wystroju wnętrza. Niektóre z nich zostały również wykopane z gruzów po wysadzeniu Zamku w 1944 roku. Wszystkie zostały umieszczone z powrotem na swoich pierwotnych miejscach i są teraz wyraźnie widoczne zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz zrekonstruowanego Zamku. Został on odbudowany w latach 1971-1974. Zamek można zwiedzać w towarzystwie przewodnika lub na własną rękę.

Aleje Jerozolimskie

Nazwa oznaczająca Aleję Jerozolimską pochodzi od XVIII-wiecznej żydowskiej osady na północny-zachód od miasta zwanego Nową Jerozolimą. Słowo "Aleja" opiera się również na faktach: cztery rzędy dużych starych drzew wyrosły na ulicy do 1944 roku, kiedy to zostały zniszczone przez działania wojenne. Jest to główna arteria komunikacyjna wschód-zachód i duża ulica handlowa. Jej skrzyżowanie z ulicą Marszałkowską wyznacza ścisłe centrum dzisiejszego miasta. Interesujące miejsca w Alejach Jerozolimskich to: Muzeum Narodowe, Muzeum Wojska Polskiego, Centrum Bankowo-Finansowe, Dworzec Centralny i trzy podmiejskie stacje kolejowe: Powiśle, Śródmieście i Ochota, pięć hoteli i wiele budynków biurowych.

Aleje Ujazdowskie

Wzniesione jako przedstawienie drogi na Kalwarię, w XIX wieku został wyłożony pałacami magnatów warszawskich. Po ostatniej wojnie pałace zostały przekształcone w ambasady.

Polecam także temat:

Najważniejsze atrakcje Warszawy

Ja z kolei uwielbiam mosty, cmentarze i kościoły. Warszawa posiada sporo mostów drogowych i dwa kolejowe. Dwa mosty są dość nietypowe w swoim projekcie i budowie.

Polecam także forum o Warszawie gdzie znajdziecie mnóstwo interesujących informacji o naszej stolicy

Most Księcia Józefa Poniatowskiego ma unikalną konstrukcję i bogatą architekturę. Wraz z wiaduktem nad Powiślem, który biegnie 30 m poniżej skarpy rzecznej, ma 1.206 m i jest jednym z najdłuższych mostów w Europie. Oryginalne kratownice z 1913 r. zostały uzupełnione łukowymi dźwigarami zaprojektowanymi przez Stanisława Hempla podczas przebudowy w 1946 r. Most jest jednym z najdłuższych mostów w Europie. Wiadukt został zbudowany z kratownic wspartych na żelbetowych łukach z podporami. Konstrukcja ozdobiona jest neorenesansowymi wieżami i arkadami w przyczółkach oraz kamiennymi ławkami nad filarami. Z mostu rozciąga się piękny widok na miasto.

Cmentarz Ewangelicko-Augsburski

Na tym protestanckim cmentarzu można zobaczyć m.in. groby spolonizowanych niemieckich rodzin, które widziały przemysłowców Warszawy. Wielu z nich stało się wielkimi polskimi patriotami. W cieniuj pośród starych drzew znajduje się kolekcja szlachetnych figuralnych munumenów grobowych (ul. Mtynarska 58).

Powązki

Najstarszy warszawski cmentarz

Na Powązkach jot znajdziemy groby wielu sławnych ludzi, z których część miała swój wkład w kulturę światową.

Cały cmentarz jest bogaty w zieleń. Jego aleje wyłożone są wieloma gatunkami drzew, w tym około 200-letnimi kasztanami końskimi. Plan cmentarza znajduje się przy głównym wejściu, Bramie Św. Honoraty.

ul. Powqzkowska 1.

Cmentarz Żydowski

Cmentarz żydowski jest największą nekropolią żydowską w Europie, w której znajdują się groby wielu pokoleń warszawskich Żydów. Spoczywają tu znane osobistości kultury polskiej i światowej, jak np. Ludwik Zamenhof, wynalazca esperanto. Zgodnie z religijną tradycją judaistyczną, w tych pięknych i bogatych grobowcach nie ma żadnych rzeźb figuralnych. Ale to w żaden sposób nie umniejsza ich wysokiej wartości artystycznej. Dużą powierzchnię cmentarza pokrywają charakterystyczne żydowskie, gęsto stojące kamienne płyty zwane macebami.

Polecam jeszcze:

Kościół św. Anny jest typowym dla starej Warszawy połączeniem stylu gotyckiego i barokowego. W ścianach bocznych, apsydach i finezyjnych kryształowych sklepieniach zakrystii można zobaczyć wiele śladów oryginalnego XIV-wiecznego gotyckiego kościoła. Fasada frontowa w stylu neoklasycystycznym została dodana przez Ch. P. Aignera i Stanisława Kostkę-Potockiego w 1788 roku. Wewnątrz kościoła warto zobaczyć freski, boczne kaplice barokowe i neoklasycystyczne, barokowe rzeźbione organy, wiele rzeźb i obrazów. Kościół Anny jest obecnie kościołem akademickim. Brązowa tablica na ścianie frontowej upamiętnia spotkanie papieża Jana Pawła II z młodzieżą warszawską w 1979 roku.

Kościół Sw. Bonifacego

Kościół św. Bonifacego jest jednym z najmniejszych i najpiękniejszych warszawskich kościołów. Jego barokowe wnętrze i freski w kopule są naprawdę godne podziwu.

Katedra Sw. Jana Chrzciciela

Jana Chrzciciela reprezentuje typowy ceglany gotyk, znany jako styl mazowiecki. Marmurowa płyta na chodniku przed bramą ma wpisane dwie daty: 1370 i 1956. Oznaczają one zakończenie pierwotnej budowy i powojenną odbudowę kościoła od podstaw.

Wewnątrz witraże przedstawiają znanych duchownych i świeckich. Wśród licznych epitafii znajduje się marmurowy pomnik Starosława Małachowskiego. Marszałek historycznego Sejmu Czteroletniego i współautor Konstytucji z 3 maja 1791 r. oraz renesansowa płyta nagrobna z nagrobkami ostatnich książąt mazowieckich. Późnogotycki krucyfiks naturalnej wielkości wykonany we Wrocławiu na początku XVI wieku jest atrakcją w Kaplicy Baryczków w lewej nawie. W podziemiach znajdują się sarkofagi książąt mazowieckich, pisarza i laureata Nagrody Nobla Henryka Sienkiewicza, prezydentów Gabriela Narutowicza i Ignacego Mościckiego oraz kompozytora-polityka Ignacego Jana Paderewskiego. Prochy kardynała Stefana Wyszyńskiego, zwanego Prymasem Tysiąclecia, spoczywają w nowo dobudowanej kaplicy z wejściem od lewej nawy. Kościół znajduje się przy ul. Świętojańskiej 8 i jest otwarty od wczesnego ranka do późnego wieczora, ale zalecane godziny zwiedzania to 10-18 w dni powszednie i 14-18 w niedziele, aby nie przerywać nabożeństw. Aby tu dojechać należy wsiąść w autobusy do ul Miodowej oraz tramwaje do pl. Zamkowego.

Kościół Sw. Krzyża

Kościół św. Krzyża, jeden z największych kościołów w Warszawie, został zbudowany przez Giuseppe Belottiego w latach 1679-1696. Na granitowym cokole w górę schodów przed kościołem stoi ogromna figura Chrystusa niosącego krzyż, oryginalnie wykonana przez Piusa Welorskiego w 1898 roku. We wnętrzu kościoła znajduje się epitafium i popiersie Fryderyka Chopina w drugim filarze po lewej stronie nawy głównej.

Kościół Matki Boskiej Gotty z początku XV wieku jest jednym z najstarszych kościołów w Warszawie. Malowniczo położony jest na skarpie Nowego Miasta ( była to gmina założona poza murami obronnymi w 1408 roku). Z punktu widokowego z ławkami obok wieży kościoła i kaplicy Barokowej roztacza się widok na mosty wiślane, ogród zoologiczny i wysokie domy na Pradze na drugim brzegu rzeki (ul. Kościelna 2).

Kościół Sakramentek

Kościół Sióstr Sakramentek, założony przez królową Marię Sobieską po zwycięstwie jej męża w Wiedniu w 1683 r., jest niewielką barokową budowlą o drobnych rozmiarach. Jego biały tynk i zielonkawa miedziana kopuła ładnie kontrastują z przylegającym do niego ceglanym gotyckim kościołem Marii Panny.
Adres:

Rynek Nowego Miasta 4.

Autobusy 175, 195 do Konwiktorskiej i krótki spacer do Nowego Miasta wzdłuż ul. Zakroczymskiej .

Kościół Sw. Stanisława

Do Stanisława Kostki przyciąga turystów fakt, że był to kościół parafialny księdza solidarności Jerzego Popieiuszki, a nie jego projekt z lat trzydziestych. Ksiądz został zamordowany przez funkcjonariuszy policji bezpieczeństwa w 1984 roku, a jego grób na cmentarzu stał się symbolem narodowym i celem wielu odwiedzających. Kościół znajdziemy na rogu ul. Felihskiego i ul. Krasihskiego.

Tramwaje i autobusy do pl. Wilsona .

Synagoga Nożyków

Mała Synagoga Nożyków cudem ocalała z Zagłady i nadal służy lokalnym i odwiedzającym ją społecznościom żydowskim. Jej projekt wzorowany jest na architekturze bizantyjskiej.

Sw. Trojcy

Kościół Ewangelicko-Augsburski Świętej Trójcy jest najbardziej monumentalnym z warszawskich kościołów, przykryty kopułą o średnicy 36 metrów. Był on zaprojektowany przez Szymona Bogumila Zuga, był on polonizowanym architektem z Niemiec,
Dzięki doskonałej akustyce wnętrza kościoła od dawna wykorzystywane są jako miejsce dawnych koncertów muzyki organowej, kameralnej i chóralnej. Wielu warszawskich intelektualistów, bez względu na wyznawaną wiarę, korzysta z tych koncertów siedząc w galerii na jednym z pięter kościoła. Harmonogram koncertów znajduje się na drzwiach wejściowych.

Kościół Sióstr Wizytek jest jednym z niewielu warszawskich kościołów z rokokowym wnętrzem, cały w bieli i złocie.
Warto zobaczyć ambonę w kształcie łodzi J. J. Plerscha, marmurowe pomniki polskich uczonych Tadeusza Czackiego i Kazimierza Brodzirskiego, a także epitafium architekta Henryka Marconiego. Marconi urodził się w Rzymie w 1792 roku. Osiedlił się i pracował w Warszawie, zmarł tu w 1863 roku. Cztery pokolenia jego potomków przyczyniły się do powstania warszawskiej architektury. Kolejnym artystą związanym z kościołem był Chopin, który grał tu na organach.
Centrum Warszawy

Centrum Warszawy zajmuje powierzchnię kilkunastu kilometrów kwadratowych. Jest funkcjonalnie podzielone na dwie części. W części na północy znajduje się swego rodzaju centrum handlowo-finansowe z dużymi sklepami odlotowymi, ulicami handlowymi, siedzibami znanych międzynarodowych firm, licznymi bankami - od Narodowego Banku Polskiego po małe kantory wymiany walut, niektórymi hotelami, kinami i teatrami oraz Pałacem Kultury i Nauki z Salą Kongresową.

Na południe od Alej Jerozolimskich dzielnica centralna, zwana Śródmieściem, nabiera bardziej rządowego charakteru. Sejm i Senat, rząd, większość ministerstw, urzędów państwowych i ambasad. W tej części dzielnicy centralnej znajduje się również kampus Politechniki Warszawskiej.

Główny punkt miasta, zwany Centrum, jest węzłem dwóch głównych arterii komunikacyjnych: Marszałkowskiej i Alej Jerozolimskich. Osobliwą rzeczą jest to, że rondo na tym skrzyżowaniu nie ma żadnej nazwy.

Żoliborz

Północna dzielnica Żoliborz składa się głównie z dzielnic mieszkaniowych. Początki nazwy sięgają XVII wieku, kiedy to obszar ten nazwano (po francusku "piękny brzeg"), nawiązując do malowniczej, wysokiej skarpy Wisły. Rozwój współczesnego Żoliborza rozpoczął się w latach 20. i 30. ubiegłego wieku, kiedy to powstały pierwsze warszawskie spółdzielnie mieszkaniowe. Propagowany przez nie styl był jak na owe czasy dość awangardowy. Domy budowano przy szerokich alejach i wokół gwieździstych placów. Teren wzdłuż skarpy wiślanej zajmuje Akademia Wychowania Fizycznego i kampusy Akademii Teologii Katolickiej, klasztor kamedułów, Instytut Meteorologiczny i Wyższa Szkoła Pożarnictwa. Żoliborz cieszy się sławą dzielnicy eleganckiej.

Centrum Bankowo-Finansowe

Budynek obecnego Centrum Bankowo-Finansowego, ukończony w 1948 roku, zanim socrealizm stłumił sztukę, do 1989 roku był główną siedzibą Komitetu Centralnego PZPR. Dziś mieści się w nim centrum finansowe, w tym giełda papierów wartościowych.

Centrum Zdrowia Dziecka

Zaprojektowany przez Jacka Bolechowskiego Szpital Centrum Zdrowia Dziecka, mieszczący się w Międzylesie na zalesionych przedmieściach Warszawy, został otwarty w 1979 roku, Międzynarodowym Roku Dziecka. Projekt został zainicjowany przez pisarkę Ewę Szelburg-Zarembinę, aby uczcić pamięć dzieci z całego świata, które padły ofiarą II wojny światowej. Wyposażenie szpitala, które w większości zostało zaprezentowane przez inne kraje i organizacje międzynarodowe, jest oczywistym symbolem jedności europejskiej.


Sala parlamentu została zbudowana przez Kazimierza Skorewicza w 1928 roku. Wraz z nowym budynkiem wzniesionym po wojnie przez Bohdana Pniewskiego tworzą unikalny kompleks wkomponowany w otaczającą zieleń skarpy wiślanej.
Ściana Wschodnia

Ściana Wschodnia to potoczna nazwa wschodniej strony ulicy Marszałkowskiej od strony placu Defilad. Składają się na nią domy towarowe oraz znajdujące się za nimi centrum handlowe, a także Galeria Handlowa.

Ale fajnie zestawienie, część miejsc niestety pominąłem a szkoda, no nic następnym razem. Póki co jeśli już tak piszemy o niestandardowych miejscach w stolicy to jeśli lubicie pomniki i ogrody to właśnie troszkę o nich popisałem, link poniżej

http://www.podroze-forum.pl/viewtopic.p ... 153#p49153

Tez nie bylismy jeszcze w Warszawie, a z powodu braku funduszy w tamtym roku nie bylismy nigdzie tak naprawdę na wakacjach. Chętnie bym pojechała do Warszawy lub gdzie indziej.

Szczególnie, ze z tego co czytam to sporo tam ciekawych zajęć na ferie zimowe