Wyspa May - Rezerwat dzikiego ptactwa i nie tylko
Ostatnio zdecydowałem się w końcu wyruszyć na poszukiwanie słynnych Maskonurów. To przepiękne i niewiarygodnie mądre ptaki, które można znaleźć w Szkocji ale tylko w kilku miejscach. Jednym z nich jest wyspa Luna, położona niedaleko wyspy Mull, natomiast bliższa miejscówka to wyspa May niedaleko Edynburga. Na wyspie znajduje się rezerwat przyrody, jedna firma oferuje wycieczki na wyspę pomiędzy kwietniem a wrześniem, niestety trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem ok 1,5 miesiąca. Łódź płynie ok godziny, na wyspie mamy ok 3 na podziwianie ok 30 tysięcy ptaków. Dodatkowo o czym mało się mówi to to że wyspa jest sama w sobie piękna i oferuje niebiańskie widoki. Na wyspie znajduje się także najstarsza latarnia w Szkocji. Warto także zapoznać się z historią wyspy, która jest bardzo burzliwa. Kiedyś jak nie było latarni to na wyspie rozbijało się wiele statków a mieszkańcy najbliższego lądu wzbogacali się znajdując cenne kufry wyrzucane przez morze, pewnie dlatego nie chcieli latarni, która i tak powstała i działała węgiel. Przygotowałem ciekawą relację z tej wyprawy, opisałem w niej troszkę o historii wyspy, o tym jak tam trafić (jest także info odnośnie firmy, która organizuje wycieczki). Aby nie być gołosłownym i zachęcić Was do przeczytania mojej relacji podrzucam kilka zdjęć oraz oczywiście link do relacji

Wyspa May w Szkocji- relacja, porady, zdjęcia

Udałem się po raz kolejny do Edynburga i tak spacerując po mieście dotarłem do prawdziwej oazy ciszy i spokoju, choć nadal znajdowałem się w ścisłym centrum. Dodatkowym atutem tego miejsca jest mnóstwo terenów zielonych położonych wzdłuż płynącej leniwe rzeki. Chyba wiecie o jakim miejscu mowa, oczywiście chodzi o: Dean Village Edinburgh. To magiczne miejsce jest pełne historii, i wciąż pozostawionych mało znanych akcentów. Przeszedłem się lokalnym szlakiem ok 2 km, wstąpiłem do starego budynku sądu, stąd też pięknie widać ciekawą architekturę wioski. Miasto wydało miliony funtów na renowację a teraz całe to miejsce znów tętni życiem a teraz i turystami, dlatego polecam wpaść tu w tygodniu. Historię tego miejsca opisałem w osobnym artykule, link do niego znajdziecie powyżej.

Dean Village to rzeczywiście wyjątkowe miejsce, warto zapoznać się z historią tej ciekawej dzielnicy, bowiem może nam umknąć wiele ważnych detali, które znajdziemy po drodze.

Ps Ciekawy artykuł

Witam wszystkich. Miałem przyjemność zwiedzić w Szkocję kilkukrotnie a moim ulubionym rejonem jest rejon gór Cairngorms. Zima czy jesień to bardzo dobra pora aby odwiedzić te rejony. Jesień powoduje to cały ten region mieni się cudownymi kolorami żółtawych liści oraz kwitnącym wrzosem, który w małych dolinach wygląda zjawiskowo. Pasmo Cairgorms można porównać troszkę do naszych polskich Karkonoszy, Mieszkańcy nazywają te rejony górami czerwonymi. Górzyste rejony tej okolicy Szkocji są również naturalną barierą oddzielającą rejony południa od północy. Kiedyś w tych rejonach można było znaleźć szlak, który nosił nazwę Lairig Ghru. Ten bardzo znany szlak handlowy, zostal on w późniejszym czasie zastąpiony koleją. Najwyższym szczytem w okolicy jest szczyt Macdui, wznoszący się na wysokość 1309 m i co ważne jest on prawie najwyższą górą w Wielkiej Brytanii. Jest on tylko o 5 m niższy niż najwyższa góra Ben Nevis. Regiony te bardzo dobrze wpływają na turystykę, głównie dlatego że tutejsze szczyty są w miarę łatwo dostępne, dzięki czemu mogą je zdobywać nie tylko miłośnicy gór. Zimowe warunki w tym rejonie zmieniają się z roku na rok. Kiedyś można tu było znaleźć dużą pokrywę śniegu, obecnie jest go coraz mniej. Chociaż z uwagi na bardzo zmienne warunki zima może zaskoczyć w każdej chwili. Przykładem jest rekord odnośnie minimalnej temperatury, który wyniósł w tym miejscu w roku 1982 minus 27 stopni a wiatr wiał z prędkością 274 km na godzinę. Niestety niska temperatura i wiejący wiatr są stałym elementem tutejszego krajobrazu. Obecnie cały ten region nosi status parku narodowego i jest to drugi park narodowy w kraju. Park ten chroni wiele gatunków zwierząt, ptaków i roślin, znajdziemy tu także Caledonian Forest, gdzie występuje wiele rzadkich gatunków roślin. Miejsce to jest także znane z reniferów, które żyją tu w małych stadach a Ich populacja w Szkocji została odtworzona w latach 50. Film z wyprawy znalazłem również na fb tego forum.




Teren parku to prawie 4000 km kwadratowych lecz dodano do niego również obszar Blair Atholl. Aby rozpropagować teren Parku Narodowego rząd w Szkocji postanowił zainwestować znaczne fundusze w strukturę turystyczną a także w powstanie stacji narciarskich. Znajdziemy tu kolej zębatkową, która zaprowadzi was na jeden ze szczytów pasma ( 1147 m n.p.m). Miejsce to jest bardzo atrakcyjne zarówno zimą jak i w lecie kiedy w okolicy znajdziemy bardzo dużo tras pieszych. Zanim jednak zdecydujemy się wyruszyć w tutejsze góry zarówno latem jak i zimą przypominam o odpowiednim przygotowaniu się, szczególnie jeśli chodzi o ubiór, ponieważ warunki pogodowe panujące w wyższych partiach gór mogą być nieprzyjazne. Pamiętajmy także o mapach, nawigacji, ekwipunku jedzeniowym, naładowanym telefonie. Nie zapominajmy także o powiadomieniu najbliższych gdzie się wybieramy.

Bardzo lubię rejon Cairngorms, szczególnie upodobałen sobie droge w kierunku Inverness przez Aviemore. Tasa jest bardzo malownicza a w okolicy znajduje się bardzo dużo tras pieszych, szczególnie w okolicy Blair Athol i Pilothry. W zeszłym roku przyjechałem w te rejony jesienną porą i wybrałem się na przechadzkę pieszą, wzdłuż rzeki, tak około 5 km. Trasa którą przebyliśmy nas zachwyciła. Liście na drzewach zmieniły swój kolor, cała trasa wiodła wzdłuż rzeki i za każdym zakrętem mogliśmy podziwiać coraz to nowe widoki. Pamiętam że gdzieś te trasę opisywałem na forum wraz ze zdjęciami, jak tylko znajdę ten temat to podam linka. Oczywiście tras w tym rejonie jest bardzo dużo i każdy znajdzie tu coś dla siebie. Jeśli nie lubimy chodzić możemy objechać ten teran samochodem bocznymi uliczkami zjeżdżając w okolicy Blair Atholl z autostrady i podążajac w kierunku Glasgow. Będą wam towarzyszyć przepiękne widoki bezkresnych dolin, wciąż jeszcze kolorowych wrzosów i innych pięknych kolorów jesieni

Witam wszystkich.

Ja z kolei polecam pasmo Grampianow, a wstępem do nich jest okolica Perthshire. Tuż za miastem Perth widać najbardziej różnicę w krajobrazie, gdzie tereny rolnicze ustępują miejsca terenom górzystym, pewnie dlatego to bardzo zróżnicowane usytuowanie kraju jest tak wyjątkowe. W obszarze górzystym występują także wartkie doliny, zazwyczaj wypełnione spływającymi strumieniami a z uwagi na obfite deszcze rwące potoki wyglądają bardzo majestatycznie na tle krajobrazu. Oczywiście pasmo Grampianow rozciąga się na wiele kilometrów a obszar Perthshire jest tylko jego małą częścią. Bo przecież nie wiem czy wiecie ale w skład tego pasma gór wchodzi właśnie park Cairgorm o którym wspomniał moj poprzednik oraz chyba najchętniej odwiedzany rejon przez turystów, gdzie znajdziemy dwa najwyższe szczyty Wysp Brytyjskich, jest to Ben Nevis 1344 m a także Ben Macdui 1309 m. Kolejną ciekawostką jest to skąd wzięła się wspomniana powyżej nazwa. Odnosi się ona do walk pomiędzy Agrykoli a Celtami, którą to potyczkę wygrali Agrycole.

Kolejne miejsce, które polecam na narty to wyjątkowe Glencoe i tutejsze sky centre. Po dojechaniu na miejsce kupujemy bilet na wjazd kolejką do góry i szusujemy po bardzo fajnych i w miarę łatwych stokach. Same Glencoe należy do najbardziej malowniczych rejonów w Szkocji, znajdziemy tu także sporo turystów, chociaż niekoniecznie w okresie zimowym. Tuż obok kasy biletowej znajdują się także tak zwane tuby, w których można się przespać, warunki są dość proste ale jest ciepło i w miarę tanio. Docierając do Glencoe naszym widokom ukazuje się piękny Buachaille Etive Mor 1022 m a także Bidean nam Bian 1150 m oraz Meall a Bhuiridh 1108 m. Niestety nie są to te góry na których pojeździmy sobie na nartach. Wspomniane góry są bardzo niebezpieczne i do tej pory zginęło na nich wielu zaprawionych alpinistów. Stoki przeznaczone do jazdy na nartach są bardzo ładnie utrzymane a Szkoci przywiązują dużą wagę do bezpieczeństwa, dlatego każdy może tu przyjechać i cieszyć się jazdą na nartach w bezpiecznym otoczeniu.

Edynburg to serce i dusza historycznej i kulturalnej Szkocji. Jedna z najpiękniejszych stolic Europy, Edynburg, zawdzięcza swój charakter i dobry wygląd swojemu charakterystycznemu obiektowi, Zamkowi Edynburskiemu, na szczycie skalnych pozostałości starożytnego wulkanu z widokiem na miasto. Royal Mile i, oczywiście, zamek, jest najbardziej romantyczny, kiedy jest oświetlony w nocy.

Co roku w sierpniu wszyscy patrzą na to czcigodne miasto z okazji Międzynarodowego Festiwalu Edynburskiego, światowej klasy ekstrawagancji muzyki, dramatu i tańca, założonego w 1947 roku, który przekształca senne, historyczne miasto w tętniące życiem epicentrum kulturalne. Równie interesujący jest Edinburgh Festival Fringe, jego amatorskie odgałęzienie, jest prawie tak samo stare. Będąc tu można się spodziewać niespodziewanego występu tysięcy wykonawców w setkach miejsc, od pubów po kościoły. Dla kontrastu, dobrze zorganizowany pokaz nocnego tatuażu wojskowego w Edynburgu, który odbył się również w sierpniu, jest prawdopodobnie najwybitniejszym spektaklem militarnym na świecie, do tego dochodzi dramatycznie, rozświetlona sceneria na zamkowej esplanadzie.

Tak żywym jak letnie święto jest Sylwester. Znany w całej Szkocji jako Hogmanay, obchodzony jest ze szczególną żarliwością w Edynburgu, gdzie odbywa się największa w Europie impreza uliczna, z pieśniami i tańcami niesionymi przez noc i dobrze do rana.

Informacje dla gości: www.edinburgh.org.

Zamek w Edynburgu to rozległa struktura, która odgrywała wiele ról: forteca, garnizon wojskowy, więzienie państwowe. Ale jego zenit był jak pałac królewski, a dziś odwiedzający przyjeżdżają, aby zobaczyć Honory Szkocji (szkockie klejnoty koronne). Najstarsze regalia w Europie, obejmują szkocką koronę, berło i miecz stanu. Innymi ciekawostkami są komnaty królewskie - używane aż do czasu, gdy król przeniósł się na stałe do Anglii w 1603 r. - gdzie Maryja, królowa Szkotów, urodziła Jakuba VI Szkocji, który miał władać Anglią jako Jakub I.

Z zamku, słynne ulice Królewskiej Mili prowadzą w dół w kierunku Pałacu Holyroodhouse - oficjalnej rezydencji brytyjskiego monarchy w Szkocji, a prościej mówiąc Pałacu Holyrood. Od tej szlachetnej arterii odgałęziają się wąskie uliczki i alejki Starego Miasta, które wciąż przywołują na myśl średniowiecze. Wśród wielu zabytkowych budynków znajduje się The Scotsman, niegdyś siedziba gazety o tej samej nazwie, a obecnie zabytkowy hotel. Wygląd zewnętrzny jest fantastyczną mieszanką stylu barokowego i gotyckiego, z wieżami i wieżyczkami oraz witrażami, podczas gdy wnętrze zachowuje wiele oryginalnych cech, takich jak dębowe ściany.

Na zmianę sceny i wieku, polecam przejść przez most pod zamkiem do uporządkowanych ulic i placów Nowego Miasta. Więcej ciekawych informacji o pięknym Edynburgu znajdziecie na stronie Alexa, polecam, link poniżej:

https://podroze.org.pl/information/szkocja/edynburg/

Stojący dumnie na końcu długiej na milę Edynburga, sklepowej ulicy Princes Street jest historycznym i niezaprzeczalnie przestrzennym hotelem Balmoral. Zbudowany w 1902 roku jako hotel kolejowy, jest obecnie jednym z najbardziej eleganckich zabytków miasta z kilowanymi portierami.
Hotelowa wieża zegarowa jest punktem orientacyjnym w panoramie Edynburga, zawsze obrócona o 2 minuty do przodu, aby goście nie spóźniali się na pociąg na przyległej stacji Waverly.



Udajcie się tam na wspaniałą wycieczkę po kwintesencji Szkocji na pokładzie The Royal Scotsman, która pozwoli Ci wybrać od 1 do 7 noclegów na trasie przez Highlands i dalej. Ty i 35 innych pasażerów będziecie podróżować w relaksującej i romantycznej atmosferze ery edwardiańskiej, z której znane są pociągi Belmond (dawniej Orient Express). Od zabitego pipera, który wita Cię na peronie dworca, do odrestaurowanej wielkości mahoniowego wagonu salonowego i bogato odnowionych prywatnych przedziałów, uwagę zwracają
do szczegółów jest wszędzie. Podróżowałbyś przez doliny i przełęcze na odległych i mało uczęszczanych liniach kolejowych z częstymi przystankami, aby zwiedzać zamki, gorzelnie i malownicze miasta portowe. W eleganckich wagonach restauracyjnych serwowane są wyśmienite posiłki odzwierciedlające lokalną hojność, od pełnych szkockich śniadań po kolacje z krewetkami bekonowymi, wędzonym łososiem czy stojakiem z jagnięciną. Wybór win przewyższa tylko degustacje whisky.

Osobiście bardzo dużo czasu spędziłem w Glasgow. Choć miasto to nie może równać się do Edynburga to jednak ma wiele ukrytych zalet. Po pierwsze miasto nastawia się na muzykę , koncerty, dobre jedzenie i zakupy a przy tym jest dużo tańsze od Edynburga. I myślę że w tych segmentach turystycznych pnie się bardzo do góry. Miasto można także zwiedzić podążając szlakiem dawnych dobrych czasów miasta, kiedy było ono przemysłową potęgą. Obecna rewitalizacja całego nabrzeża ruszyła już jakiś czas temu, i wierzcie mi efekty wydać gołym okiem. Długie deptaki, dziesiątki nowych restauracji i hoteli czy bardzo ładnie oświetlone wybrzeże coraz bardziej zachęca aby przyjechać tu, chociażby na kilka dni. Zapraszam do ciekawego tematu, w którym nasz moderator opisał bardzo ciekawie to miasto dodając przy tym sporo ciekawych porad, sam o kilku ciekawych faktach nie miałem pojęcia, link tutaj.

Ale cudny temat. To jak książka, tyle info w jednym miejscu. Planuje odwiedzić Islandię i pomyślałem aby połączyć ją ze Szkocją, co o tym myślicie? Wasze cudne zdjęcia i opisy bardzo mnie zachęciły.