Miejsce to w znaczeniu starożytnym jest najpiękniejsze ale i niemniej przerażające. Porzucony przez Inków i odzyskany przez dżunglę, 100-hektarowy kompleks świątyń, magazynów, domów, torów nawadniających i schodów spada kaskadami w dół góry, i pozostał ukryty przed ludźmi z zewnątrz, dopóki 10-letni miejscowy chłopiec nie doprowadził do niego amerykańskiego odkrywcy Hirama Binghama w 1911 roku. W niewytłumaczalny sposób, to było nieuwzględnione w hiszpańskich konkwistadorów inaczej skrupulatne zapisy, i spekulacji na temat wieku i znaczenia Machu Picchu (Stara Góra) trwa. Obecny sposób myślenia sugeruje, że miejsce to było schronieniem dla szlachty Inków, zbudowanym najprawdopodobniej w XV wieku, podczas złotego wieku imperium Inków. Pewne jest to, że widoki z Machu Picchu są oszałamiające, szczególnie o wschodzie i zachodzie słońca.
W pogodny dzień, osoby o dobrej kondycji powinny rozważyć wspinaczkę na Huayna Picchu (Młodą Górę), gdzie prawie pionowa, godzinna wspinaczka na szczyt zapiera dech w piersiach. Naprawdę ambitni mogą dotrzeć o zachodzie słońca do 500-letniej Bramy Słońca w Machu Picchu po 4- lub 5-dniowej wędrówce Szlakiem Inków. Tutaj nie ma bezpośredniej drogi z Cuzco do Machu Picchu, choć Peru Rail prowadzi kilka opcji pociągów (około 3,4 godzin każdy nastawioy na turystów wychodzących z Cuzco). 7he Hiram Bingham. Pasażerowie są
rozpieszczani brunchem na trasie, prywatnymi przewodnikami w ruinach oraz koktajlami i czterodaniowym obiadem w drodze powrotnej. Wszystkie przejazdy kończą się w Aguas Calientes (zwanym również Machu Piccl Pueblo) i łączą się z autobusami wahadłowymi, które zygzakują aż do Machu Picchu.
The high-end Belmond Machu Pied Sanctuary Lodge dostaniesz się tak blisko do wejścia do ruin. Jego rustykalna prostota jest tak samo mile widziana jak jego lokalizacja, a to daje gościom unikalny przywilej wędrowania do ruin oświetlonych księżycem po odejściu tłumów.
Więcej o pięknym Peru poniżej
https://podroze-forum.pl/viewforum.php?f=77
