W tym roku postanowiłem zwiedzić je dokładniej.
Najmłodsze państwo Europy, kraj naznaczony piętnem tragicznych pogromów zarówno ludności serbskiej, jak i Kosovarów.
Państwo, do którego obie nacje roszczą sobie niepodważalne prawo. Dla jednych serce Serbii, dla drugich kolebka prawdziwej Albanii.
A lont tli się cały czas...
Przeżyłem w Kosovie fantastyczne chwile. Podczas tegorocznej wyprawy poznałem najstarsze zabytki i miejsca kultu serbskiego prawosławia, jak również miejsca symboliczne dla Kosovarów, nierozerwalnie związane z walką o niepodległe państwo. Miejsca kultu Adema Jashariego, Narodowowyzwoleńczej Armii UĆk, miasta, wioski, góry. No, góry to fragmentarycznie, gdyż w środku lipca, jak nigdy zimnica była i deszcze nas goniły (pow. 2 tys. m n.p.m. było 8`C!)
Państwo ogromnych kontrastów, które zaskoczyło mnie totalnie, mimo, iż Bałkany przemierzam z rodziną od kilkunastu lat, mimo, iż w sąsiedniej Albanii byłem 27 razy, ale to totalnie inna bajka.
To uczy pokory do własnej wiedzy, to uczy zrozumienia ludzi, daje niesamowitego "spida"!
Byliśmy na przemytniczym szlaku w górach, gdzie starszy rodu dał nam bacówkę w użytkowanie, dał glejt na nietykalność, poznaliśmy człowieka, który po godzinie znajomości zawiózł nas w góry i udostępnił swą górską daczę dla nas, byśmy mieszkali, ile chcemy. A żeby nam się nie nudziło - zostawił w prezencie 2 skrzynki piwka!
Byliśmy "trzepani" na check-pointach przez policję serbską, która miała problem, czy nas przepuścić itd., kontrole KFORu to już bajka, próbowaliśmy wjechać przez nielegalne przejście górskie do Kosova, spotkaliśmy się z naszą misją w ramach KFORu.
Kontrolowały nas helikoptery i patrole, ale to wbrew obiegowym opiniom bardzo bezpieczny kraj, pod warunkiem, że nie pcha się tam, gdzie nie trzeba (ślizgnęliśmy się o 25km od strzelaniny i podpalenia posterunku granicznego, gdzie zginął policjant kosowski) i rozmawia w słusznym języku (serbski lub albański lub jakikolwiek neutralny).
A co do języka - to jedyny kraj bałkański, w którym bez problemu można porozumieć się po niemiecku
Z jednej strony apoteoza martyrologii Kosovarów, na każdym kroku pomniki UĆK, pomniki i groby ich komendantów, niemalże muzeum domu Jashariego i warta honorowa nad jego grobem, kult Jashariatu, a zdrugiej strony enklawy serbskie, gdzie trudno nawet zapłacić w Euro (środek płatniczy w całym Kosowie), ceny w dinarach serbskich, każda latarnia udekorowana flagą serbską, na każdym kroku plakaty o bojkocie władzy i ustawodawstwa kosowskiego.
Prości, zastraszeni ludzie, którzy alergicznie reagują na obcych, którzy boją się, że kolejny raz obcy spali ich dom i dorżnie członków ich rodzin, którzy jeszcze przeżyli (to w enklawie serbskiej), z drugiej strony fury z najwyższej półki cenowej, nocne kluby, goście o takiej aparycji, że strach patrzeć, ale... życzliwi i uśmiechnięci.
Drogowskazy dwujęzyczne, z tym, że te cyryliczne z reguły zaszprajowane, pozostawiona pisownia albańska.
Eech, mnożyć by takie przykłady.
Kraj, będący rajem dla palaczy - gdziekolwiek się nie pojawicie, najpierw wjeżdża popielniczka i palimy "fajkę pokoju", a później do rzeczy.
Pali się wszędzie i nikomu to nie przeszkadza - restauracja, kafejka internetowa, urząd. I da się.
W Kosovskiej Mitrovicy obowiązuje zakaz sprzedaży alkoholu po 22giej w lokalach.
W lokalach, ale w ogródku nie! Mimo, iż restaurator nie może podać alkoholu, to po północy, jak zjawiliśmy się w 12 osób, pognał do pobliskiej hurtowni i przyniósł tyle piw, żeby nam starczyło. No... rozochociliśmy się i gonił tak ze 3 razy. Ale z uśmiechem i bez niechęci, na koniec zaprosił nas na rano na herbatę.
Tak na koniec - za dużo tam asfaltu, jest gdzie powalczyć terenówką, ale nie tak wprost, jak w Albanii.
I jest to najtańsze państwo na Bałkanach (np. ON-2,80zł).
Relacja większa pojawi się na mojej stronie, ale dopiero w październiku, gdyż za kilkanaście dni wracam w tamte rejony i pojawię się w Polsce w październiku.
BALKANDRIVER
