Zanim na szczycie skały zadomowiło się opactwo, biskupowi Avranches Aubertowi ukazał się święty Michał Archanioł i nakazał wzniesienie ufortyfikowanego klasztoru na wyspie Mont Tombe O. W VIII w. wyniesiony później na ołtarze święty Aubert zbudował niewielką kaplicę, a w 966 r. książę Ryszard I ufundował potężne opactwo benedyktyńskie. W następnym stuleciu szczyt 80-metrowej góry zwieńczono kościołem z wysoką wieżą. Obwarowanie miasta-wyspy murami z okrągłymi basztami miało miejsce później, na początku XV w. W średniowieczu opactwo stało się celem pielgrzymek i dlatego już w XII w. powstała tu droga pielgrzymkowa Grande Rue. Jej trasa zaczyna się u podnóża wzniesienia, nieopodal kościoła Saint-Pierre, i prowadzi na szczyt, pod bramy opactwa. Obecnie przy drodze pełno jest sklepów z pamiątkami i dewocjonaliami. Na wyspę, w XIX w. połączoną z lądem groblą, można wjechać samochodem. Dzięki tej innowacji i modzie na zwiedzanie tego narodowego pomnika Francji Mont-Saint-Michel odwiedza blisko milion turystów rocznie. Ten niesamowity kompleks składa się z kościoła zwieńczonego iglicą z rzeźbą wojującego mieczem świętego Michała Archanioła oraz z trzykondygnacyjnych gotyckich budowli, które po ukończeniu prac w 1228 r. nazwano Merveille (Cud). Rzeczywiście, zespół ten zasługuje na miano architektonicznego cudu niezależnie od kontekstu religijnego. Ci, którzy tu przybyli, mówią, że Merveille czaruje m.in. wspaniałymi krużgankami w stylu anglonormandzkim, wykonanymi z angielskiego marmuru pochodzącego z Purbeck. Dostojnie prezentuje się też Sala Rycerska z rzeźbionymi kapitelami wysmukłych kolumn. W atmosferę dawnego życia mnichów wprowadza wąski i długi refektarz, rozjaśniony światłem wpadającym przez strzeliste okna, oraz usytuowana na najniższym poziomie Sala Jałmużnicza.

Zobacz także temat: Bretania-opis miejsca, porady