KRÓLEWSKI SPACER

Jest to okrągły spacer, rozpoczynający się i kończący w stacji metra Westminster.
Po przybyciu do stacji metra Westminster, idź w kierunku Westminster Bridge, zatrzymując się na pierwszych światłach na rogu (na skrzyżowaniu Victoria Embankment i Bridge Street). Za tobą jest Portcullis House, a przed Tobą
ty, Victoria Embankment.

Portcullis House and Victoria Embankment -

Budynek na rogu Bridge Street i Victoria Embankment to Portcullis House. Otwarty w 2000 roku, mieści biura brytyjskich posłów do parlamentu. Jest podziemny chodnik prowadzący z budynku do Pałacu Westminsterskiego.
Victoria Embankment, droga biegnąca wzdłuż Tamizy od Westminster do Blackfriars, została ukończona w 1870 roku i jest klasycznym przykładem wiktoriańskiej konstrukcji i wzornictwa. Była to pierwsza elektrycznie oświetlona ulica w Londynie.
Był to jeden z trzech głównych wałów w Londynie, polegający na odzyskaniu dużej części rzeki jako formy obrony przeciwpowodziowej. Pomysł budowy wałów nie był jednak wyjątkowy dla Wiktorianów - wszyscy od Rzymian po Christophera już to wcześniej proponowali.


Stojąc twarzą do Tamizy, zejdź po schodach bezpośrednio pod rzeźbie Boadicei (kolejny przykład wiktoriańskiej Anglii, odsłonięty w 1902 r.) W przeciwległym rogu. Zatrzymaj się obok zielonej wieży na dole schodów, z widokiem na Tamizę.

The Westminster Tide Recorder - Wieżyczka przed tobą nazywa się magnetofonem pływowym Westminster. Mierzy głębokość Tamizy w tym miejscu. Możesz wspiąć się po szynach z boku wieży i zajrzeć do środka, aby zobaczyć skomputeryzowany odczyt głębokości.

The Thames jest drugą najstarszą nazwą miejsca w Anglii. Przez 400 lat była to najruchliwsza droga w Anglii, tak jak Canal Grande w Wenecji, ponieważ najłatwiej można było dostać się łodzią do Londynu. W rzeczywistości, aż do lat siedemdziesiątych XVII wieku w centrum Londynu znajdował się tylko jeden most: London Bridge.
Popatrz na rzekę do ściany po przeciwnej stronie. Zobaczysz kilka głów lwów zwróconych w stronę rzeki, z pierścieniami wiszącymi zwisającymi z ich ust. Są częścią londyńskiego systemu ostrzegania przed powodzią i każdy policjant dyżurujący w pobliżu rzeki pilnuje ich.

Chociaż Bariera Tamizy zmniejszyła ryzyko, fraza "Kiedy lwy piją, Londyn jest w niebezpieczeństwie" jest nadal prawdziwy. Jeśli woda dotrze do ust lwów, Tamiza znajduje się na poziomie niebezpieczeństwa, a system rur i wszystkie tunele Tamizy zostaną zamknięte.

Big Ben i Izby Parlamentu - Prawidłowa nazwa parlamentu to Pałace Westminster, które zostało zbudowane w 1040 r. Przez Edwarda Spowiednika i było główną rezydencją królewską w Londynie, dopóki Henryk VIII nie przeprowadził się do Whitehall. Obecny budynek pochodzi z 1800 roku i trwał 20 lat. Został zbudowany przez Charlesa Barry'ego, pochowany w Opactwie Westminsterskim.
Jest to największy gotycki budynek na świecie - jest w nim ponad 1000 pokoi i dwie mile korytarzy. W centrum stoi Westminster Hall.

Opactwo Westminster zostało zbudowane przez Edwarda Wyznawcę, a Wilhelm Zdobywca został koronowany w dniu Bożego Narodzenia 1066.

Tysiące ludzi są pochowani, albo poprzerywane są ich prochy. Wiele innych ma plakietki. Pochowani w opactwie to: Royalty - Henryk III, Maria Królowa Szkotów, Elżbieta I, Jakub I, Karol II
Politycy - Pitt Młodszy, Pitt Starszy, Chamberlain, Gladstone. * Poeci i pisarze - Chaucer, Jonson, Browning, Tennyson
W 1997 r. W opactwie odbyła się pogrzeb dla księżnej Diana, która nie została pochowana w opactwie.

Jedna osoba pochowana w opactwie ma trzy osobne pomniki. Był to John Broughton, znany osiemnastowieczny bokser, który wynalazł rękawice bokserskie.

Ostatni pochówek w opactwie odbył się w 1906 roku; od tego czasu akceptowane są jedynie popioły. Ben Jonson, poeta, jest pochowany w pozycji pionowej. (Istnieje opłata za wstęp do opactwa, chyba że bierzesz udział w tamtejszej służbie).

Wracając do Opactwa Westminster, kontynuuj krótką drogę wzdłuż Broad Sanctuary i przejedź przez pierwsze światła po prawej stronie. Przejdź przez ulicę na przejściu dla pieszych przy ulicy Tothill Street i dalej wzdłuż bramy Storey's, mijając po lewej stronie Metodystyczną Centralę Hall i Centrum Konferencyjne Queen Elizabeth II po prawej stronie.

Krzyżujemy się z Matthew Parker Street i wkrótce po Lewisham Street (przechodzimy do biura Komisji Europejskiej w Wielkiej Brytanii po lewej) i idziemy dalej drogą po lewej, czyli Old Queen Street. Skręć w lewo na Old Queen Street i podejdź do końca.
Pod koniec Old Queen Street skręć w lewo, a następnie prawie natychmiast skręć w prawo, w dół Queen Anne's Gate. Idąc tą drogą podziwiaj liczne budynki po obu stronach, pochodzące z XVIII wieku. Dawna siedziba tajnej służby, w której pracował James Bond, miała nie więcej niż 21 lat i budynki po obu jej stronach. Na skrzyżowaniu przy Bramie Królowej Anny, zaraz po nie. 34a, skręć w prawo

Przejdź przez ulicę, aby przejść do parku St James i idź ścieżką przed Tobą przez park, aż dojdziesz do kładki. Przejdź przez kładkę i skręć w lewo, kierując się inną ścieżką, ze stawem po lewej stronie. Pod koniec tej ścieżki dojdziesz do stanowiska koncesyjnego na skrzyżowaniu z inną ścieżką. Skręć w prawo na stanowisku koncesyjnym i idź dalej tą drogą w niewielkiej odległości od drogi.

Na drodze skręć w lewo i idź w kierunku Pałacu Buckingham, zatrzymując się przed nim.

Pałac Buckingham - dom królowej, Pałac Buckingham został zbudowany w 1703 roku. Obecny budynek jest trzecim na tym miejscu. Pracuje tam około 300 osób.
Spójrz na słup flagowy na szczycie Pałacu. Kiedy Królowa jest w rezydencji, podniesiona zostaje flaga Royal Standard. Żołnierz jest odpowiedzialny za zabranie go z chwilą opuszczenia przez Królową.
Choć ogólnie pałac nie jest otwarty dla publiczności, w okresie letnim można odwiedzić apartamenty stanowe (opłata za wstęp) i zobaczyć duży ogród królewski i kolekcję dzieł sztuki.

Możesz jednak zobaczyć zmianę warty za darmo o 11:30 rano każdego ranka latem i co drugi poranek w zimie.

Wielki pomnik przed Pałacem Buckingham zwany jest pomnikiem królowej Wiktorii. Odsłonięty w 1911 r. Posąg siedzącej Wiktorii ma 13 stóp wysokości, ale został wykonany z pojedynczego bloku z marmuru.
Obok Pałacu Buckingham, po lewej stronie w obliczu Miejsca Pamięci, znajduje się Green Park, przekształcony w królewski park Karola II. Prawdopodobnie było to miejsce pochówku trędowatych ze szpitala św. Jakuba, który jest prawdopodobnie powodem, dla którego w parku jest niewiele kwiatów.
Park był popularnym miejscem pojedynków w XVIII wieku.

Czy wiedziałeś? Tuż obok stacji metra Green Park na szczycie parku znajduje się zatopiony teren. Był to kiedyś zbiornik, w którym Benjamin Franklin zademonstrował Royal Navy technikę przelewania ropy na wzburzone wody. Marynarka wojenna wykorzystała tę technikę z wielkim sukcesem na wodach kanału La Manche. Pierwsza filiżanka herbaty pijana w Anglii była pijana w ogrodach pałacowych w 1663 roku.

Balkon, z którego rodzina królewska macha tłumom, znajduje się na tyłach budynku.
Wracając do Pałacu Buckingham, przejdź się po lewej stronie pomnika Królowej Wiktorii, wielkiego monumentu przed sobą.

Bezpośrednio po drugiej stronie pomnika zobaczysz różową drogę prowadzącą w dół do Łuku Admiralicji, zespołu łuków przechodzących przez ulicę na drugim końcu. Ta droga nazywa się The Mall. Powód, dla którego jest różowy, jest spowodowany materiałem użytym do uczynienia powierzchni bezpieczniejszą dla koni z kawalerii domowej, aby nie wskazywać, że prowadzi ona do pałacu. Idź wzdłuż niej, aż dojdziesz do Queen's Walk, ścieżki biegnącej w lewo wzdłuż krawędzi parku, obok budynku (Lancaster House).
Postępuj zgodnie z Queen's Walk, gdzie Charlie Ch

St James 'Palace został zbudowany przez Henryka VIII i choć nie jest już używany do oficjalnych celów królewskich, to od dawna ma związek z rodziną królewską w całej swojej historii. Królowa Elżbieta i jej następca, James I, obaj byli tutaj na dworze. Charles I spędził tu także ostatnią noc przed jego egzekucją w Whitehall. A królowa Wiktoria była tu mężatką.

Jedyną zachowaną częścią pierwotnego budynku jest portiernia.

Gdy rozpoczniesz spacer wzdłuż ulicy St James Street, poszukaj łuku po prawej stronie, obok sklepu z winami Berry Bros i Rudd (nr 3). To przejście prowadzi do Pickering Place, w którym znajdowała się ambasada Republiki Teksańskiej do czasu przystąpienia państwa do unii USA w 1845 roku. Tam też toczył się ostatni pojedynek w Anglii.
Również w tym obszarze są domy i mieszkania "łaski i łaski". Należą do Korony i są dzierżawione dla wyższych sług Królowej, pana szambelana, prywatnego sekretarza

Wejdź na wzgórze wzdłuż ulicy St James, aż dojdziesz do Jermyn Street po prawej stronie. Zejdz Jermyn Street i idź wzdłuż niej aż do Duke Street. Zatrzymaj się na rogu, patrząc wzdłuż ulicy Jermyn.
Ulica Jermyn została nazwana imieniem Henry Jermyn, dworzanina matki króla Karola II. Ulica została ukończona w latach 80. XVII wieku, ale nic nie pozostało z pierwotnych budynków, z wyjątkiem kościoła św. Jakuba na drugim końcu ulicy w kierunku Regent Street.

Jednak istnieją wspaniałe arkady i sklepy na tej ulicy, w tym
Piccadilly Arcade, elegancka arkada wypełniona tradycyjnymi starymi sklepami
Davidoff, londyński sklep słynnych producentów cygar z Rosji
Turnbull i Asser, znani producenci koszul, którzy mieli sklep na tej ulicy od 1885 roku
Wiltons, słynna restauracja ryb i gier, która jest w St James od 1742 roku
Floris, założona w 1730 roku i sprzedająca grzywny staromodny zapach i balsamy
Paxton & Whitfield, założona w 1797 roku, sprzedaje doskonałe sery, szynki, pasztety i sosy
Bates, kapelusznik dżentelmenów, Herbie Frogg, sklep z męską odzieżą, Geo.F.Trumper, fryzjer i królewski fryzjer, założony w 1875 roku.


Targ Piccadilly (otwarty od 10:00, od czwartku do soboty i ZA DARMO). Obiekt położony jest na terenie kościoła św. Jakuba. Na terenie obiektu znajduje się zaciszny ogród z ławkami do parku, gdzie można odpocząć lub zjeść lunch
Albo skręć w lewo na Duke Street lub przebij się przez Piccadilly Arcade, jeśli jest otwarta i podejdź do Piccadilly. Skręć w prawo i zatrzymaj się przed domem towarowym Fortnum i Mason. Piccadilly wyznacza również punkt pośredni tej wędrówki i dlatego jest dobrym miejscem na odpoczynek w jednej z wielu kawiarni w okolicy.
Możesz również nieco przedłużyć swój spacer i przejść przez Piccadilly, następnie skręcić w lewo i odwiedzić Arcade Burlington (nie otwarte w niedziele). Arkada została zbudowana w 1819 roku i symbolizuje tradycję Mayfair i luksus. Poszukaj paciorków w ich najlepszych czapkach. Ich obowiązkiem jest dbanie o to, aby ludzie nie gawędzili, nie biegali ani nie śpiewali. Po odwiedzeniu Burlington Arcade, wróć do wejścia do Fortnum i Mason, aby kontynuować spacer.


Piccadilly, Fortnum i Mason

Nazwa Piccadilly pochodzi od sukiennika o nazwisku Robert Baker, który stał się bogaty
za panowania Karola I, sprzedając sztywne potargane obroże zwane pickadils. Użył swoich pieniędzy, aby zbudować duży dom w okolicy. Londyńczycy, którym nie podobała się jego ekstrawagancja, nazwali jego dom Piccadilly Hall.
Wędrując wzdłuż Piccadilly, miniecie wspaniałe brytyjskie hotele i sklepy, z których wiele otrzymało królewskie gwarancje. Jednym z takich sklepów są Fortnum i Mason.

Założony w 1705 roku, ten wspaniały sklep znajduje się na Piccadilly od 1756 roku, a pracownicy sklepu wciąż noszą fraki. Wejdź do środka i błądź się, szczególnie na parterze. Sklep sprzedaje doskonałą herbatę i czekoladę, a także ma elegancką kawiarnię.

Również nad wejściem do sklepu zobaczysz zegar. Dwaj założyciele Fortnum i Mason są przedstawieni przez postacie obok zegara, którzy wychodzą i kłaniają się sobie nawzajem o tej godzinie. Pan Fortnum nosi czerwony płaszcz, który wskazuje, że był naczelnikiem w Królewskim Gospodarstwie. Nawiązał współpracę z panem Masonem, sklepem spożywczym.

Przejedź przez Fortnum i Mason i wróć z powrotem na Jermyn Street lub wróć na dół Duke Street.
Kontynuuj wzdłuż Jermyn Street, mijając kościół Świętego Jakuba po lewej stronie, aż dojdziesz do skrzyżowania z Regent Street. Na Regent Street skręć w lewo i podążaj w górę w kierunku Piccadilly Circus. Na pierwszych światłach skręć w ulicę Regent Street i zatrzymaj się przed Eros, posąg w centrum cyrku.
Piccadilly Circus pierwotnie skrzyżowanie ulic Piccadilly i Regent Street, cyrk przybrał obecny wygląd pod koniec 1800 roku, kiedy Shaftesbury Avenue było z nim połączone.

Jeden z najbardziej ruchliwych węzłów komunikacyjnych w centrum Londynu, w którym znajduje się Statua Erosa (wzniesiona w 1893 r.) Pośrodku i olbrzymie oświetlone znaki reklamowe z widokiem na nią.

Słynny angielski szef kuchni, Marco Pierre White, ma swoją restaurację w hotelu Criterion, który stoi za Eros.
(Posąg Erosa wskazywał w trzech różnych kierunkach od czasu wzniesienia, ale nigdy w kierunku, do którego był przeznaczony: naprzeciwko Shaftesbury Avenue).

Przejdź obok hotelu i teatru Criterion (za Eros), a następnie skręć w prawo w Haymarket. Idź wzdłuż Haymarket, mijając Burberrys po lewej stronie, a na końcu skręć w lewo, wzdłuż Cockspur Street. Przejdź wzdłuż ulicy Cockspur, obok skrzydła National Gallery Sainsbury i zatrzymaj się przed Galerią Narodową - duży biały budynek po lewej stronie, z widokiem na Trafalgar Square.

Trafalgar Square upamiętnia zwycięstwo Anglii nad Francją w 1805 roku. W centrum placu stoi kolumna Nelsona, na wysokości 170 stóp. Budynki otaczające plac obejmują Dom Republiki Południowej Afryki, Dom Kanady, Galerię Narodową i Narodową Galerię Portretów (oba wstęp wolny) i kościół św. Marcina w polu.

Karmienie gołębi jest popularną przepustką dla turystów na Plac, mimo że nie jest już dozwolone.
Już w XI wieku plac był węzłem komunikacyjnym. A do 2000 r. Plac nigdy nie został ukończony. Podczas gdy po prawej stronie (przed Galerią Narodową) znajdował się posąg Jerzego IV na koniu, do niedawna na odpowiednim cokole w przeciwległym rogu nie umieszczono żadnego posągu.
Przed kolumną Nelsona, na wyspie ruchu drogowego na szczycie Whitehall, która również zaznacza miejsce dawnego Charing Cross, stoi posąg Karola I na koniu. Został celowo umieszczony tutaj przez jego syna, Karola II, aby spojrzeć w dół Whitehall do miejsca, w którym jego ojciec został stracony (przed Banqueting House.)
Przejdź przez Trafalgar Square, mijając po lewej stronie Kolumny Nelsona. Przekrocz pierwsze światła dla pieszych, następnie skręć w prawo i przejdź ponownie na następnych światłach, które prowadzą na wyspę pośrodku drogi.
Zatrzymaj się obok posągu Karola I na koniu. Droga prosto przed tobą, w kierunku, w którym stoi statua, to Whitehall.

Przejdź wzdłuż Whitehall, mijając po lewej stronie Dom Bankierów, aż dotrzesz do Horse Guards po swojej prawej stronie. Zatrzymaj się na Horse Guards, a następnie przejdź do bram Downing Street, niedaleko Whitehall, po prawej i zatrzymaj się ponownie.

Whitehall i Number Ten Downing Street - Pierwszym głównym budynkiem na tym spacerze wzdłuż Whitehall jest Banqueting House, po twojej lewej stronie. Został zbudowany w 1622 roku i jest jedyną pozostałą częścią Pałacu Whitehall. Pałac Whitehall został pierwotnie zbudowany jako York Place w 1245 roku i przemianowany na Whitehall przez Henryka VIII w 1529 roku, kiedy to został skonfiskowany z kardynała Wolseya. Charles I został ścięty na scenie przed nim w 1649 roku.
Większość budynków wzdłuż Whitehall należy do departamentów rządowych. Obejmują one, po lewej stronie zaraz po Domu Bankowym, Ministerstwie Obrony, który jest jedynym urzędem Govemment z własną kaplicą.

Po prawej stronie, tuż po Gwardii Konnej, miniecie zarówno Ministerstwo Spraw Zagranicznych, jak i Ministerstwo Skarbu.

Horse Guards, po prawej tuż po Banqueting House, jest największą atrakcją turystyczną Whitehall. Strażnicy Życia (na czerwono) oraz Niebiescy i Królewscy (na niebiesko) są tu od czasów Tudorów.
Przez dziedziniec zobaczysz Horse Guards Parade. W roku 1540 odbył się wielki turniej Henryka VIII, w którym uczestniczyli rycerze z całej Europy.

Zobacz także

zabytki-londynu-f699.html

londyn.html

fotorelacja-z-podrozy-do-londynu-2017-f1206.html