W piątek, 21 czerwca 2019 roku, tysiące ludzi zgromadzi się w Stonehenge, aby oglądać wschód słońca podczas letniego przesilenia, rytuału, który przetrwał tysiące lat. Jest to również jedna z rzadkich okazji, przy których zwiedzający mogą wejść do prehistorycznego kręgu kamiennego.

Wpisane na listę Światowego Dziedzictwa w 1986 roku, starożytne megality Stonehenge i Avebury ujawniają wyrafinowane umiejętności inżynieryjne i tajemnicze wierzenia rytualne brytyjskich ludów w epoce neolitu i brązu. Cały obszar obejmuje 10 mil kwadratowych i obejmuje aleje, osiedla, około 350 miejsc pochówku oraz ośrodki lecznicze. Te kompleksy "henge" zostały umiejętnie zaaranżowane w oparciu o niebieskie harmonogramy z nieznanych nam jeszcze powodów.

Budowa Stonehenge rozpoczęła się około 3000 r. p.n.e. jako okrągły gliniany brzeg i przylegający rów, i została ufortyfikowana przez tysiące lat drewnem, a później kamieniem. Koło składa się z bloków ważących ponad 45 ton i wieży o wysokości do 24 stóp. Niektóre z nich zostały przeniesione 150 mil od wzgórz Preseli w Walii - to wyczyn, który mógł być osiągnięty tylko przez zaawansowane społeczeństwo.