W Supraślu znajduje się zespół klasztorny Bazylianów, czyli Monaster. Jest to prawosławny, męski klasztor, który sięga swoim początkom 15 i 16 wieku.
W skład zespołu klasztornego wchodzi Pałac Archimandrytów, który powstał w latach 1635 - 55, cerkiew Jana Teologa z 1888 r., brama - dzwonnica, która została zbudowana w 1752 roku, a także barokowe zabudowania klasztorne z 17 i 18 wieku.Można tutaj zwiedzać Muzeum Ikon. We wnętrzu cerkwi znajduje się ikona - Supraska Ikona matki Bożej.
Monaster można zwiedzać codziennie oprócz poniedziałków oraz dni świątecznych.
Natomiast po wieczornym nabożeństwie bramy zespołu klasztornego są zamykane.

Bardzo ciekawa i jednocześnie smutna jest historia tego miejsca. Bowiem na terenie Polski też trwały ostre spory religijne. Jednym z przykładów jest właśnie klasztor i cerkiew w Supraślu.
W 1596 roku na mocy podpisanej Unii Brzeskiej część wyznawców prawosławia na ziemiach polskich uznało władzę papieża, przy zachowaniu prawosławnych obrzędów liturgicznych. Jednakże tutejsi mnisi nie zgodzili się na przyjęcie warunków unii. Po trwającym około 30 lat konflikcie, w który włączył się nawet król Zygmunt III Waza supraski klasztor przeszedł w ręce bazylianów. Prowadzili oni w tym miejscu między innymi intensywną działalność wydawniczą. W czasie zaborów monaster dostał się we władanie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, natomiast w okresie międzywojennym sprowadzili się tu salezjanie, co ponownie stało się przyczyną niezgody tym razem między katolikami i wyznawcami prawosławia.
W 1944 roku hitlerowcy wysadzili cerkiew w powietrze, a po wojnie aż do lat 80 - tych ubiegłego wieku w pomieszczeniach klasztornych znajdowała się szkoła rolnicza.
Dopiero pod koniec dwudziestego wieku nastąpił zwrot majątku klasztornego mnichom, choć znów jeszcze do lat 90 - tych ubiegłego wieku trwał ponownie spór o to czy właścicielami klasztoru mają być bazylianie czy prawosławni. Obecnie wszystkie zabudowania należą do parafii prawosławnej.

Jeśli jesteśmy już na Podlasiu to niedaleko stąd jest Białystok, a w nim nie mniej ciekawa historia powstania białostockiej katedry. Budynek kościoła parafialnego (wtedy jedyny na całe miasto) był zdecydowanie za mały, by wszystkich pomieścić. Ale pod zaborem rosyjskim nie było zgody na postawienie nowego. Starania trwały 40 lat, a częściowo udało się zdobyć przychylność cara dopiero podczas jego wizyty w Białymstoku w roku 1897. Napisałam, że udało się tylko częściowo bo władze wyraziły zgodę na rozbudowę tego pierwszego już istniejącego. Sprytni budowniczy wymyślili coś niezwykłego. „Przybudówka” okazała się tak duża, że powstała nowa świątynia „przylepiona” prostopadle do poprzedniej, Do rangi katedry kościół został podniesiony wiele lat później.
Więcej do poczytania na ten temat zapraszam tutaj: