Ostatniego dnia 2018 roku Airbus ogłosił stan rynku. Został on wyróżniony na czele listy: "Airbus osiąga nowy rekord w dostawie samolotów komercyjnych w 2018 roku".

W przypadkowym ukłonie w stronę największego samolotu rywala, powiedział europejski planista: "Zamówienia netto łącznie 747".

Jednak największy samolot Airbusa, A380, może nie sprostać nawet znacznie mniejszemu potencjałowi 87 zaległych zamówień.

W ubiegłym roku dostarczono tylko kilkanaście samolotów "SuperJumbo". Budowanie tych potworów w tempie jednego miesiąca może brzmieć rozsądnym tempem - dopóki nie porówna się ich z innymi odrzutowcami Airbusa.

Nawet klasyczny A330, który wszedł na rynek ponad dekadę wcześniej niż A380, zjeżdżał z linii produkcyjnej w tempie czterech razy w miesiącu, podczas gdy bestseller Airbusa, A320, zarządzał 52 razy w miesiącu. Produkcja dwupiętrowego samolotu dwupokładowego będzie się zmniejszać tylko do sześciu w roku.

A380 jest niezwykle popularny wśród pasażerów. Kiedy w grudniu 2018 r. przeprowadziłem sondaż na Twitterze na temat tego, który samolot preferuje 10-godzinny lot w klasie ekonomicznej, odpowiedź była w przeważającej mierze dla SuperJumbo (następne trzy, daleko w tyle, były wszystkie Boeingi: 787, 777 i 747).

Ale nie okazało się to tak popularne wśród linii lotniczych. Koszty operacyjne tego czterosilnikowego giganta są ogromne, dlatego też należy go rozmieścić na trasach, na których można zapełnić wolne miejsca za zdrową cenę. Heathrow, najbardziej ograniczone lotnisko na świecie, jest naturalnym domem A380: samolot może wydobyć maksymalną liczbę pasażerów z każdego z tych cennych zezwoleń na lądowanie i start.