Góry Sowie znajdują się w Sudetach Środkowych w południowo-zachodniej części Polski, na terenie województwa dolnośląskiego. Góry Sowie zajmują powierzchnię około 200 metrów kwadratowych, rozciągają się na długości 26 km. Mieszczą się pomiędzy górami Wałbrzyskimi i Pogórzem Wałbrzyskim od zachodu, a górami Bardzkimi od wschodu. Na wschodzie znajduje się Przełęcz Srebrna. Od północy ograniczone są Kotliną Dzierżoniowską, a od południa skolei Obniżeniem Noworudzkim i Wzgórzami Włodzickimi. W okolicach Głuszycy graniczą z Górami Kamiennymi.
Najwyższym szczytem jest Wielka Sowa /1015 m n.p.m./. Pozostałe szczyty gór mają wysokość od 600 do 980 m n.p.m. Z Gór Sowich rozprzestrzenia się malowniczy i niezapomniany widok na okoliczne góry i miejscowości.
Dodam, iż Wielka Sowa to mój jeden z ulubionych szczytów i oczywiście tras pieszych po tej okolicy.

Będą w tych okolicach wiąże się także pewna legenda. Jak to powiadają, w każdej legendzie jest choć trochę prawdy, a więc dla tych turystów zwiedzających tę okolicę być może ta legenda przyda się.


A więc jak legenda mówi dawno, dawno temu.... podczas trzydziestoletniej wojny Śląsk był wielokrotnie okradany przez wszystkie armie prowadzące bitwę w tym rejonie. Kradzieży dokonywali zarówno wysoko postawieni dowódcy, a także i generałowie.
W armii szwedzkiej dowodził generał, który zasłynął złą opinią. Owy generał okradał wszystkich i bogatych i biednych. Generał ten, który nie popuścił nikomu, był jednak bardzo waleczny w boju, choć jego ulubionym zajęciem było pastwić się nad miejscową ludnością.

Tenże generał okradając co mógł, swój dobytek gromadził właśnie w Górach Sowich. Po zakończeniu wojny zamierzał swój łup zabrać do Szwecji. Jednak generał ten nie przypuszczał faktu iż wojna ta będzie tak długo trwać. Po kilku latach trwającej wojny generał ten zamieszkał na Śląsku. Jednak zła opinia o owym generale mimo iż nie było telefonów, ani internetu, rozprzestrzeniała się bardzo szybko, a ten fakt nie pozwalał jemu na to, aby mieć przyjaciół, lecz odwrotnie zyskał sobie raczej wrogów.

Miejscowa ludność również generała nie przyjechała ochoczo, a raczej zastanawiali się w jaki sposób pozbyć się generała.
Aby pozbyć się generała wysłano fałszywego szpiega, który miał donieść do generała, że do Pragi zmierza Polski orszak, który przewozi złoto dla Habsburgów, aby skolei Ci mogli nadal kontynuować wojnę. Informacja ta niesamowicie zainteresowała generała, który był wiadomo bardzo zaborczy.
Generał zorganizował zasadzkę, jednak nie bardzo chciał się dzielić kolejnym łupem, więc postanowił przygotować zasadzkę na rzekomy orszak i wybrał tylko nieliczną ilość żołnierzy, którzy mieli mu w tym pomóc. Okoliczni chłopi i mieszczanie czekali na generała, gdy ten pojawił się z garstką żołnierzy, rzucono się na niego i jego ludzi. Żołnierzy pochowano, a generała zaniesiono do groty w Swoich Górach, gdzie znajdowało się wcześniej zrabowane przez niebo złoto. Jednak nikt z ludności nie odważył się, aby zabrać cokolwiek z ukrytego skarbu znienawidzonego generała.

Mijały lata. O duchu generała krążyła po Górach Sowich wieść, iż pilnuje swojego skarbu. Niektóre osoby widziały ducha generała, który atakuje przechodniów. Atakował rzekomo tylko wtedy jeżeli na nogach miał szklane buty, jeżeli były czarne, pozwalał przejść dalej.

Po zakończeniu Trzydziestoletniej Wojny, grupa górników z Nowej Rudy, usłyszała legendę o skarbach w Górach Sowich i postanowili odnaleźć grotę i schowane skarby. Gdy udało się im wejść do tego miejsca ich oczom ukazał się duch generała. Był on wściekły i straszny. Górnicy przestraszyli się i zaczęli uciekać. Takich prób było w sumie kilka i któregoś razu duch generała złapał szukających skarbów i obił ich tak mocno, że osoby te nie mogły chodzić. Widok pobitych górników spowodował iż ludność przeraziła się i nikt więcej nie wybierał się w poszukiwaniu skarbów generała.